Oman ? - eee to jakiś arabski kraj.

Niech was nie zniechęci egzotyka miejsca. Ja musiałam sprawdzić gdzie leży ten kraj. 

Z książki Agaty Romaniuk - Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o życiu kobiet w tym kraju. I okazuje się, że muzułmańskie państwo rządzone przez sułtana jest bardziej przyjazne kobietom niż "cywilizowany" kraj europejski.

Dzięki polityce edukacyjnej - tak!- dzietność spadła z 8,6 do 2,8. Zamężne kobiety mają łatwy dostęp do środków antykoncepcyjnych. Kobiety są dowartościowane, mogą się kształcić i pracować. Mąż musi zapewnić jej środki do życia nawet po rozwodzie.

Oczywiście nie wszystko jest piękne. Mężczyźni wciąż wykorzystują swoją władzę w rodzinie np. wciąż prawo nie uznaje małżeńskiego gwałtu.

Autorka książki dzieli się zasłyszaną radą - "Małżeństwo jest jak sznurek. Jeżeli każde będzie ciągnąć w swoją stronę, pęknie. Musicie uważać. A czasem odpuścić." 

.....i nie koniecznie musi to być małżeństwo z miłości

Ach jak cudowna jest .... Kanada

   Pewnie słyszeliście o książce, która w konkursie literackim Nike 2020 zdobyła nagrodę publiczności - 27 śmierci Tobyego Obeda Joanny Gierak- Onoszko. 

To kolejna pozycja, która otwiera oczy, burzy przyjemną świadomość, że gdzieś jest kraj dobry, mądry, przyjazny ludziom. Główny bohater w 1975 roku trafia do szkoły. Zostanie tam zamknięty na najbliższe pięć lat. Jest dzieckiem kanadyjskich Inuitów, a tych przecież trzeba nauczyć cywilizacji.

Szkoły były finansowane przez państwo, a prowadzone w większości przez kościół katolicki. Ostatnią zamknięto w 1996 roku. 

Kanada jest dumna ze swojej wieloetniczności i wielokulturowości. Toby tego nie wiedział, kiedy inuktitut wybijano mu w szkole batem. Dziwne imiona dzieci nie zasługiwały na pamięć, dlatego nadawano im numery. Żeby "wspomóc edukację" w szkołach były specjalne pomieszczenia kaźni. Dzieci bito, torturowano i niestety też gwałcono. Te, które przeżyły nazywa się dzisiaj Ocaleńcami.

Nie jest to książka łatwa w treści, ale czyta się wspaniale. Jestem pełna podziwu dla autorki, że udźwignęła taki trudny temat.

Co poszło nie tak?

 Cała Francja od wczoraj żyje tragedią zamordowanego nauczyciela historii, który pokazał uczniom karykaturę Mahometa, by porozmawiać o wolności słowa. Jakiś radykalny islamista obciął mu głowę w imię obrony Boga. 

Ta sprawa to kolejna historia, którą można dopisać do książki Anny Pamuły - Wrzenie- Francja na krawędzi. Polska dziennikarka, która mieszka we Francji od ośmiu lat, próbuje opisać  dlaczego narasta wyobcowanie i radykalizacja muzułmanów w kraju wolności i tolerancji. Jej przewodnikiem jest Ibrahim, z którym dociera do wielu miejsc zamkniętych przed "białymi". 

Z  poczucia winy Francja pozwala zamieszkać ludziom z dawnych kolonii u siebie, ale nie ma na nich pomysłu. Pozostawia ich samym sobie, pozwala, aby zamykali się w gettach, odmawia dobrej edukacji i przyzwala na drastyczne zwyczaje ( obrzezanie dziewczynek).

Kiedy to wszystko wybuchnie ? Czy można uratować i oddzielić tych, którzy chcą dobrze żyć w swoim nowym kraju, od tych, którzy nienawidzą Francji i chcą nauczyć ją żyć po swojemu.

Trochę radości.

Jeżeli jeszcze nie widzieliście, a macie ochotę popatrzeć na ładne krajobrazy Anglii, pouczestniczyć w śledztwie i po prostu dobrze spędzić dwie godziny obejrzyjcie film Enola Holmes. 

Obraz jest zrobiony trochę w stylu Serii Niefortunnych Zdarzeń. 

Jest ładna muzyka i trochę feministycznych podtekstów, ale nie nachalnie. 

Główna bohaterka to Jedenastka ze Stranger Thinks. Myślę, że całkiem dobrze poradziła sobie z rolą.

Nowe książki

 Kolejne wydawnictwo wsparło naszą bibliotekę książkami.

Dostaliśmy od Książkowych klimatów pakiet książek o bardzo różnorodnej tematyce. 

Już niedługo będą wpisane i dostępne.

Póki co na zachętę wrzucam zdjęcie.

Zobaczcie koniecznie!

Wczoraj na Netflixie obejrzałam najnowszy film Dawida Attenborough - Życie na naszej planecie.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego konkretnego filmu.

Uwielbiam jego filmy i myślę, że większość z nich obejrzałam.

 Dzięki nim zobaczyłam rzeczy nie do obejrzenia dla zwykłego śmiertelnika w fantastycznym przekazie wizualnym. 

Ten film jest inny. Pokazuje jak w ciągu długiego - 93-letniego życia - Attenborougha zmieniła się nasza planeta. 

Jestem tymi faktami wstrząśnięta. Jeżeli ktoś mówi, że nie ma zmian klimatycznych i nie ważna jest wzmożona troska o naszą planetę jest głupi. Jesteśmy najinteligentniejszym gatunkiem i jak to wykorzystujemy? Do niszczenia środowiska życia. 

Całe szczęście, przyrodnik podaje proste sposoby na poprawę tej sytuacji. Wystarczy zastosować. Tylko do tego potrzeba współpracy i jedności, a nie prywaty, myślenia o władzy i pieniądzach dla siebie.

Obowiązkowo każdy polityk wychodzący rano do pracy powinien mieć obowiązek obejrzenia tego filmu.

Czy można było przewidzieć?

Reportaż Larsa Berge pt. Dobry wilk to analiza tragedii, która parę lat temu ( w 2012 roku) wydarzyła się  szwedzkim Zoo. 

Aby przyciągnąć zwiedzających prowadzono tam program oswajania się ludzi z wilkami. Założono, że jeżeli wilk od urodzenia  będzie wychowywany przez człowieka to stanie się przyjaznym psiakiem.

Autorowi zajęło trzy lata zbadanie okoliczności wypadku. 

Po kolei w książce pokazuje niekompetencję, chciwość i bezmyślność ludzi.

Stado, które zaatakowało i zagryzło opiekunkę liczyło 8 młodych samców. Na wolności nigdy nie zostają tak długo razem, bo rodzi to konflikty. Poza tym zamknięte było na małej powierzchni. Uderzyło mnie porównanie, że normalnie teren dla wilka

 to kwadrat o boku 30 km, a w Zoo miały wybieg o boku 80 m.

Oprócz śledztwa Berge podaje dużo informacji o samych wilkach i ich postrzeganiu przez ludzi.